Op een maandagochtend begon ik een training met een groep docenten. In het weekend daarvoor was in het nieuws gekomen dat een oud-student van hun opleiding betrokken was geraakt bij een seksueel misbruikschandaal. Tijdens de check-in voelde ik dat dit nieuws zwaar in de ruimte hing. Er was spanning, schaamte, verdriet. En terwijl we begonnen, wist ik: het programma dat ik heb voorbereid klopt vandaag niet.
Ik besloot het stil te leggen.
We maakten ruimte om te praten over wat er gebeurd was, over de emoties die het opriep, over wat het betekende voor de groep en de opleiding. Het gesprek was rauw, echt, maar ook helend. Achteraf gaven de deelnemers aan hoe waardevol het was dat er tijd en aandacht voor was geweest — dat het programma even mocht wijken voor wat werkelijk nodig was.
Dat moment raakte voor mij aan het hart van het volgende principe van Gathering Design:
Thriving Inside Out
Het welzijn van een groep of klas en de individuele leden/studenten is bepalend voor het vermogen om te leren, te verbinden en te presteren. Op het moment dat mensen en groepen zich gehoord en begrepen voelen, kunnen ze zich verbinden met onderwerpen buiten henzelf. Dit geldt ook voor de docent/trainer zelf: Thriving Inside Out.
Care is culture
We hebben vaak de neiging om door te gaan. Om te leveren, te faciliteren, te inspireren — ook als er iets in de onderstroom schuurt. Maar Thriving Inside Out herinnert ons eraan dat zorg geen pauze van het werk is; het ís het werk.
Een gezonde cultuur begint bij het welzijn en de menselijkheid aan de binnenkant van een klas of organisatie. Het vraagt van docenten en facilitators om niet alleen aandacht te hebben voor wat er geproduceerd wordt, maar ook voor hoe er samengewerkt wordt — voor de emotionele lagen, de spanningen, het onzichtbare werk dat vaak niet benoemd of beloond wordt.
Het gaat over zorg voor jezelf, voor elkaar, en voor de bedding waarin samenwerking plaatsvindt. Over ruimte voor herstel. Over grenzen die niet gezien worden als obstakels, maar als vormen van wijsheid. En over de moed om in te grijpen wanneer zorg in het gedrang komt.
Soms betekent dat: het programma stilleggen.
Soms: de agenda aanpassen.
Soms: gewoon blijven zitten en luisteren, omdat iemand iets moeilijks deelt.
Zorg als ontwerpkeuze
Thriving Inside Out gaat niet alleen over reageren in het moment, maar ook over ontwerpen voor zorg.
Je kunt zorg bewust inbouwen in je programma of leeromgeving. Bijvoorbeeld door:
- Een check-in die verder gaat dan “hoe gaat het?” — waarin mensen echt kunnen landen.
- Ability spotting: een oefening waarin deelnemers persoonlijke verhalen vertellen en vervolgens van anderen kwaliteiten terugkrijgen die zij horen.
- Een care & beauty team, bestaande uit roulerende groep studenten/deelnemers, die zorgen voor sfeer, schoonheid en aandacht voor detail in de ruimte.
- Tussentijdse momenten van erkenning en viering, niet alleen aan het eind.
- Leiderschap dat grenzen respecteert en viert, in plaats van erop te duwen.
- Kleine rituelen van aandacht — een lief-en-leedpot, een kaartje, een gedeeld gebaar van zorg.
En misschien het belangrijkste: dat je als leider of facilitator ook jezelf meeneemt. Je kwetsbaarheid. Je verhaal. Je menselijkheid.
Zorg is besmettelijk — in de beste zin van het woord.